Wskaźniki skorelowane to dwa (lub więcej) powiązane ze sobą spójniki albo zaimki występujące w różnych miejscach wypowiedzenia złożonego (np. o ile …, o tyle …, im …, tym …). Notując tego typu hasła, podajemy spotykane warianty połączeń, rozdzielone ukośnikiem (np. dopóty …, dopóki / aż …, nie tylko …, lecz także / ale także / ale i / lecz i …).

Oprócz obligatoryjnych użyć niektórych tego typu połączeń zdarzają się ich użycia fakultatywne, gdy akceptowalne jest pominięcie członu pary spójników (zwykle drugiego, a czasem jego fragmentu). Taką możliwość sygnalizujemy użyciem nawiasu (np. skoro …, (to …), jeśliby …, (to …), póki …, (do)póty …).

Przy kompletowaniu listy haseł w postaci spójników skorelowanych nie bierzemy pod uwagę wariantywności szyku właściwej niektórym z nich. Przykładowo, choć szyk spójnika dopóki …, dopóty … nie jest stały (możliwe jest także połączenie: dopóty …, dopóki …), w bazie rejestrujemy tylko hasło: dopóty …, dopóki …, a dostęp do niego można uzyskać po wpisaniu dowolnego segmentu tego spójnika.

Pewne człony wchodzące w skład skorelowanych wskaźników zespolenia mogą się pojawiać w wypowiedzeniach złożonych jako samodzielne spójniki (np. dlatego … (że / żeby / aby…, por. Nie znaliśmy dobrze języka. Dlatego ten kraj wydawał się nam obcy). Zapis hasła bez przecinka po wielokropku […] oznacza, że literatura zebrana pod hasłem dotyczy zarówno samodzielnego spójnika dlatego, jak i spójnika wielosegmentowego, którego członem jest forma dlatego.

Przy niektórych spójnikach skorelowanych pierwszy człon może być samodzielnym wyrazem o funkcji innej niż spójnik (np. może to być partykuła i w źródłach takie jego użycie jest także opisywane). Wówczas hasło oznaczamy za pomocą gwiazdki i uzupełniamy informacją, że forma (zapisana przed nawiasem oraz bez przecinka) może być używana samodzielnie i ma charakter homonimiczny (np. chociaż … (to / jednak / to jednak / mimo to / przecież / to przecież…), Uwagi: 1) spójn. przyłączający do zd. nadrz. zd. podrz. 2) partykuła; ledwie … (a już / gdy / kiedy …), Uwagi: 1) partykuła 2) spójn., także jako człon pary spójn. skorelowanych).